Η Θεραπευτική - Εκπαιδευτική Ιππασία (ΘΙ) είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη εκπαιδευτική - θεραπευτική προσέγγιση για άτομα με κινητικά, αισθητηριακά, νοητικά, ψυχολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα και αναπηρίες.
Η εισαγωγή του αλόγου στην θεραπεία και την εκπαίδευση του ανθρώπου δεν είναι σύγχρονη ανακάλυψη. Ήδη από τον 17ο αιώνα, κάποιοι Γερμανοί θεώρησαν την ιππασία ως μια ιδιαίτερα εντατική άσκηση του σώματος, που επενεργώντας σε όλο τον οργανισμό, μπορούσε να δυναμώσει και να αυξήσει την αντοχή του, και να δράσει αποτελεσματικά απέναντι σε ασθένειες.
Το 1969 ο Antonius Kroger, ένας πρωτοπόρος δάσκαλος ειδικής αγωγής, εισήγαγε μια νέα προσέγγιση, την "θεραπευτική-παιδαγωγική-εκπαιδευτική ιππασία" για παιδιά με διαταραχές συμπεριφοράς, όπως και για παιδιά και εφήβους με ψυχολογικά προβλήματα. Διαπίστωσε, ότι με τη βοήθεια του αλόγου μπόρεσε να επηρεάσει θετικά την διαταραγμένη συμπεριφορά αυτών των ατόμων και να βοηθήσει στην ψυχοκινητική τους ανάπτυξη.
Η θεραπευτική ιππασία επενεργεί στις αρθρώσεις, στην σπονδυλική στήλη, στους μυς και στο κεντρικό νευρικό σύστημα, που ρυθμίζει τις κινητικές, αισθητηριακές, γνωστικές, ψυχολογικές και κοινωνικές λειτουργίες.
Ο αναβάτης με αναπηρία, προσαρμόζει την στάση του σώματός του, για να διατηρήσει την ισορροπία του σε κάθε βήμα του αλόγου. Αυτή η σχεδόν αντανακλαστική ανταπόκρισή του στις τρισδιάστατες ταλαντώσεις του κορμού, καθώς αυτές επαναλαμβάνονται, βελτιώνει την κινητικότητά του (όσον αφορά τη θέση του σώματός του, την ισορροπία του, τον μυϊκό του τόνο, την αρμονία και συμμετρία των κινήσεων).
Αυτός ο "διάλογος κινήσεων" μεταξύ αλόγου και αναβάτη αποτελεί μια πολύ καλή ψυχοκινητική άσκηση που δεν μπορεί να αναπαραχθεί από καμιά συσκευή, όσο έξυπνα κατασκευασμένη και να είναι. Έτσι η θεραπευτική ιππασία αποτελεί μια εντελώς ξεχωριστή δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης για ανθρώπους με ψυχοκινητικές αναπηρίες.
Μια σημαντική παράμετρος η οποία καθιστά τη θεραπευτική ιππασία διαφορετική από κάθε άλλη θεραπευτική προσέγγιση είναι το ψυχολογικό κίνητρο που δίδεται από το ζωντανό συνοδό των ασκήσεων, το άλογο, στους ανθρώπους με αναπηρία. Παιδιά και ενήλικες με κινητικές αναπηρίες περιγράφουν το άλογο σαν ένα "Πολύτιμο φίλο" και βοηθό σε ασκήσεις υψηλών απαιτήσεων τις οποίες χαίρονται να κάνουν.
Η θεραπευτική ιππασία δε φιλοδοξεί να αντικαταστήσει την κλασσική ειδική αγωγή, φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία και ψυχοθεραπεία αλλά να τις συμπληρώσει αποτελεσματικά. Για την συμμετοχή κάποιου ατόμου στις συνεδρίες θεραπευτικής ιππασίας απαιτείται η έγκριση του γιατρού που το παρακολουθεί.
Στην θεραπευτική ιππασία συμμετέχουν το άλογο, ο αναβάτης, ο εκπαιδευτής, ο οδηγός του αλόγου και ο βοηθός ή οι βοηθοί. Μέσα από τη γνωριμία με το άλογο, τη φροντίδα του, ασκήσεις και παιχνίδια, ψυχαγωγικούς περιπάτους και τις συζητήσεις με τα πρόσωπα που συμμετέχουν στη δραστηριότητα, ο αναβάτης αναπτύσσει και εξελίσσει κινητικές, ψυχολογικές και κοινωνικές δεξιότητες. Επομένως η θεραπευτική ιππασία ενεργεί με την έννοια μιας "Ολιστικής θεραπευτικής προσέγγισης".
Σε ποιες περιπτώσει σας ωφελεί η ιπποθεραπεία :* εγκεφαλική παράλυση,
* σύνδρομο Down,
* σκλήρυνση κατά πλάκας,
* αυτισμός, νοητική υστέρηση, μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα συμπεριφοράς, διαταραχές του λόγου, ψυχικές διαταραχές, δυσλεξία, υπερκινητικότητα,
* παραπληγία, ημιπληγία,
* κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, κακώσεις νωτιαίου μυελού, απουσία άκρων,
* προβλήματα όρασης, ακοής,
* μυασθένειες.
Θεραπευτικά αποτελέσματα
* ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου
* βελτίωση ελέγχου κεφαλής, κορμού και λεκάνης
* αναχαίτιση παθολογικών προτύπων κίνησης και προώθηση των φυσιολογικών
* βελτίωση της ισορροπίας
* προώθηση σωστής στάσης σώματος
* βελτίωση του λόγου
* προώθηση και βελτίωση της βάδισης
* αύξηση του εύρους κινήσεων των αρθρώσεων
* βελτίωση των προστατευτικών αντιδράσεων
* βελτίωση του κινητικού συντονισμού
* βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας και της αντοχής
Πηγή: http://www.politropo.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου