Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Ρευματισμοί

Ρευματισμοί


Τα ρευματικά νοσήματα είναι συχνά, τα περισσότερα είναι χρόνια και αρκετά έχουν δυσμενή πρόγνωση. Λόγω των χαρακτηριστικών αυτών, τα ρευματικά νοσήματα είναι από τα μεγαλύτερα ιατρο-κοινωνικά προβλήματα. Οι ρευματισμοί έχουν πολλές κλινικές εκδηλώσεις.




Πολλές παθήσεις προσβάλλουν πολλά όργανα. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιπτώσεων είναι η προσβολή των αρθρώσεων μικρών και μεγάλων. Είναι η λεγόμενη αρθρίτιδα, δηλ. μια φλεγμονή των αρθρώσεων, όπου έχουμε τα εξής χαρακτηριστικά: πόνο, θερμότητα, ερυθρότητα και οίδημα (πρήξιμο). Δυστυχώς, ο κόσμος θεωρεί ότι οι ρευματισμοί είναι ένα «προνόμιο» της τρίτης ηλικίας. Λάθος, πολύ μεγάλο λάθος. Πολλές ρευματικές παθήσεις ξεκινούν από την παιδική ηλικία π.χ. η νεανική χρόνια αρθρίτιδα. Άλλες παθήσεις έχουν έναρξη των συμπτωμάτων σε ηλικία περίπου 20 χρονών π.χ. η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα. Τέλος η ρευματοειδής αρθρίτις συνήθως προσβάλλει άτομα στη τρίτη και τέταρτη δεκαετία της ζωής τους. Βέβαια υπάρχουν και οι σπονδυλαρθροπάθειες εκφυλιστικού τύπου που ξεκινούν γύρω στα πενήντα μας. Είναι φανερό ότι οι ρευματισμοί δεν είναι «προνόμιο» της τρίτης ηλικίας, αλλά κάθε ηλικίας.Οι εξελίξεις των τελευταίων ετών στη Βιολογία, στην ανοσολογία και σε άλλους κλάδους της Ιατρικής συνέβαλαν σημαντικά στο να γίνει κατανοητή η γέννηση των ρευματοπαθειών και η θεραπεία τους.
Έτσι, σήμερα, η ανακούφιση των ενοχλημάτων είναι εφικτή, καθώς βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των ρευματοπαθών αλλά και περιορίζονται οι σύνοδες κοινωνικό-οικονομικές συνέπειες.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση των ρευματισμών είναι πολυδιάστατη. Με κύριο άξονα την φαρμακευτική αγωγή, στοχεύουμε στην μείωση του πόνου αλλά και στην επιβράδυνση της εξέλιξης των συμπτωμάτων. Τα φάρμακα που χρησιμοποιεί ο ρευματολόγος είναι πολλά. Υπάρχουν κατηγορίες πρώτης γραμμής όπως τα αντιφλεγμονώδη, τα κορτικοειδή και άλλα. Επίσης υπάρχουν κατηγορίες φαρμάκων δεύτερης γραμμής όπως τα ανθελονοσιακά, η μεθοτρεξάτη, η κυκλοσπορίνη, τα άλατα χρυσού κ.α.
Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που αφορά τις γυναίκες κυρίως είναι η οστεοπόρωση. Δεν είναι του παρόντος η ανάλυση της νόσου, όμως γίνεται ιδιαίτερη αναφορά επειδή η φαρμακευτική αγωγή είναι διαφορετική. Σύγχρονα φάρμακα, όπως τα διφωσφονικά, η ραλοξιφαίνη έρχονται να προστεθούν στα γνωστά σκευάσματα της καλσιτονίνης, των οιστρογόνων, του ασβεστίου και άλλων.
Να μην παραλείψουμε την αναγκαία βοήθεια που μας προσφέρει στη θεραπεία η φυσικοθεραπεία, η εργοθεραπεία, η κινησιοθεραπεία. Η αντιμετώπιση των ρευματοπαθειών είναι πάντρεμα πολλών ειδικοτήτων. Έτσι, χρειάζεται να υπάρχει ένας ρυθμιστής, ένας «κουμανταδόρος» και αυτός δεν είναι άλλος από τον ρευματολόγο.
Μην περιμένουμε να ασπρίσουν τα μαλλιά μας για να επισκεφθούμε τον ρευματολόγο. Ο ρευματολόγος είναι ο γιατρός, είναι ο ειδικός για οτιδήποτε αφορά το μυοσκελετικό σύστημα του ανθρώπου. Και δυστυχώς ενοχλήματα από τα κόκαλα έχουμε από μικρή ηλικία.
Πηγή: http://www.ionianet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου