Τα προβλήματα στο κυκλοφορικό σύστημα προκαλούνται από προσβολή κυρίως των αρτηριών και των φλεβών του σώματος από διάφορες παθήσεις.
Οι αρτηρίες και οι φλέβες ονομάζονται και αιμοφόρα αγγεία, γιατί είναι αγγεία που μεταφέρουν το αίμα στα διάφορα όργανα του σώματος με τελικό στόχο την εύρυθμη λειτουργία τους.
Οι αρτηρίες και οι φλέβες ονομάζονται και αιμοφόρα αγγεία, γιατί είναι αγγεία που μεταφέρουν το αίμα στα διάφορα όργανα του σώματος με τελικό στόχο την εύρυθμη λειτουργία τους.
Οι φλέβες παίρνουν το αίμα από τα όργανα του σώματος και το επαναφέρουν στην καρδιά. Το αίμα αυτό μεταφέρεται από τις φλέβες προς την καρδιά (δεξιός κόλπος) και περιέχει όλα τα προϊόντα ύστερα από μεταβολισμό που υπέστησαν μέσα στα διάφορα όργανα. Εχει χαμηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο, αυξημένη σε διοξείδιο του άνθρακος και κινείται προς τους πνεύμονες, όπου εμπλουτίζεται σε οξυγόνο, ενώ το διοξείδιο αποβάλλεται με την αναπνοή.
Από την καρδιά ξεκινούν δύο μεγάλες αρτηρίες, η αορτή και η πνευμονική αρτηρία. Η πνευμονική αρτηρία είναι η μόνη αρτηρία του σώματος που μεταφέρει οξυγόνο σε μικρή περιεκτικότητα σε σχέση με όλες τις άλλες αρτηρίες του σώματος, γιατί η πνευμονική αρτηρία δέχεται από τον δεξιό κόλπο και τη δεξιά κοιλία το αίμα που προέρχεται από όλα τα όργανα του σώματος.
Οι αρτηρίες και οι φλέβες έχουν διαφορετικό μέγεθος και διάμετρο. Ξεκινούν από αρτηρίες μεγάλου, μέσου εύρους και καταλήγουν στα αρτηρίδια και τα τριχοειδή αγγεία. Αντίστοιχα και οι φλέβες διακρίνονται σε φλέβες μεγάλου, μεσαίου μεγέθους και σε φλεβίδια. Τα αρτηρίδια και τα φλεβίδια είναι τα αγγεία που βρίσκονται στο κυτταρικό επίπεδο και συμβάλλουν ουσιαστικά στην κύρια αποστολή του αίματος, που είναι η συνεχής τροφοδοσία των κυττάρων του οργανισμού, και γενικότερα στην εύρυθμη λειτουργία τους.
Οι αρτηρίες και οι φλέβες δεν είναι απλοί και σταθεροί σωλήνες, αλλά είναι ένα σύστημα που αλλάζει συνεχώς διάμετρο, δηλαδή συστέλλονται και διαστέλλονται προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες των οργάνων. Ετσι, π.χ., κατά την άσκηση οι μύες του σώματος χρειάζονται περισσότερο οξυγόνο και για τον λόγο αυτό προκαλείται διαστολή των αρτηριών των μυών προκειμένου να φθάσει περισσότερο οξυγόνο την ώρα που το χρειάζονται. Το ίδιο συμβαίνει μετά το φαγητό, οπότε το στομάχι και τα έντερα για να δουλέψουν σωστά χρειάζονται περισσότερο οξυγόνο. Η αγγειοδιαστολή των αρτηριών του στομαχιού και του εντέρου είναι αυτή που διασφαλίζει τη σωστή πέψη των τροφών.
Το ίδιο συμβαίνει με τις αλλαγές στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν τη ροή του αίματος είτε με αγγειοδιαστολή είτε με αγγειοσύσπαση των αρτηριών και των φλεβών. Ο υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν αγγειοδιαστολή και αυξημένη ροή στα εξωτερικά στρώματα του δέρματος, γεγονός το οποίο συμβάλλει στην αποβολή θερμότητας από το σώμα, με παράλληλη ψύξη του δέρματος λόγω εξάτμισης του ιδρώτα.
Με ανάλογη συμπεριφορά των αγγείων, όταν υπάρχει κρύο ανακατανέμεται η ροή του αίματος στα εσωτερικά όργανα, ενώ τα αγγεία της επιφάνειας του σώματος βρίσκονται σε αγγειοσύσπαση (συστέλλονται).
Αυτή η πολύπλοκη αντίδραση των αγγείων του οργανισμού διασφαλίζεται αντανακλαστικά αφ' ενός από εντολές που δίδονται από εγκεφαλικά κέντρα αφ' ετέρου από εξειδικευμένους υποδοχείς που ευρίσκονται στα αγγεία, στα όργανα του σώματος και στο δέρμα. Η φυσιολογική αυτή αντίδραση των αγγείων διαταράσσεται σε διάφορες παθήσεις, ιδιαίτερα σε παθήσεις των αρτηριών και των φλεβών, όπως η αθηροσκλήρωση και ο διαβήτης, καθώς και οι διάφορες καρδιοπάθειες.
Τέλος, οι διαταραχές στη λειτουργία των αγγείων αποτελούν ιδιαίτερο κεφάλαιο μεγάλης σημασίας και συνιστούν στο σύνολό τους τα προβλήματα του κυκλοφορικού συστήματος.
Πηγή: http://archive.enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου