Οι περισσότεροι γαστρικοί πολύποδες ανευρίσκονται τυχαία κατά την ενδοσκόπηση και σε ποσοστό 70-90% είναι υπερπλαστικοί και γαστρικοί πολύποδες θόλου.
Η επίπεδη ή/και καταπιεσμένη μορφολογία των αδενωμάτων είναι συχνότερη από την πολυποειδή (έμμισχη ή άμισχη) και αναπτύσσονται χαρακτηριστικά σε έδαφος πολυεστιακής ατροφικής γαστρίτιδας, όπως και η δυσπλασία. Αδενοκαρκίνωμα αναφέρεται σε ποσοστό 40% των αδενωμάτων με διακύμανση 6-76 %. Η συχνότητα ανεύρεσης καρκινώματος πλησίον αδενώματος αναφέρεται σε ποσοστό 30%. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανεύρεση ενός αδενώματος στομάχου επιβάλλει την διερεύνηση για ύπαρξη αδενοκαρκινώματος σε άλλο μέρος του στομάχου. Δυσπλασία αναπτύσσεται επίσης στους γαστρικούς υπερπλαστικούς πολύποδες, ιδίως εκείνους που είναι μεγαλύτεροι από 2 εκατοστά. Σε διάφορες μελέτες αναφέρεται ότι δυσπλαστικές αλλοιώσεις παρατηρούνται σε ποσοστά 1,8-16 ,4% των υπερπλαστικών πολυπόδων.
Η δυσπλασία είναι εξαιρετικά σπάνια σε σποραδικούς γαστρικούς πολύποδες θόλου, αλλά είναι συχνή σε ασθενείς με οικογενή πολυποδίαση. Οι γαστρικοί πολύποδες θόλου είναι συχνοί στους ασθενείς αυτούς, ανευρίσκονται σε ποσοστά 7-51 % και εμφανίζουν δυσπλασία σε ποσοστά 25-42% των περιπτώσεων.Τα περισσότερα βέβαια γαστρικά καρκινώματα στομάχου που εμφανίζονται σε ασθενείς με οικογενή πολυποδίαση αναπτύσσονται σε αδενωματώδεις πολύποδες. Συχνά (12%), υπερπλαστικοί πολύποδες ανευρίσκονται σε γειτονικές περιοχές χειρουργημένων γαστρικών καρκινωμάτων. Για το λόγο αυτό μερικοί συνιστούν επανάληψη της ενδοσκόπησης ένα χρόνο μετά την αφαίρεση υπερπλαστικού πολύποδα.
Για τη παρακολούθηση ασθενών στους οποίους έχει γίνει ενδοσκοπική πολυποδεκτομή γαστρικών πολυπόδων δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα. Υποτροπή αδενωματωδών πολυπόδων αναφέρεται σε ποσοστά 0,0-5,2%.35 Καρκίνος στομάχου έχει ανευρεθεί στο 1,3% των ασθενών κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.
Οι αδενωματώδεις πολύποδες έχουν αυξημένο κίνδυνο κακοήθους εξαλλαγής και θα πρέπει να αφαιρούνται πλήρως. Οι υπερπλαστικοί πολύποδες σπάνια εμφανίζουν κακοήθη εξαλλαγή. Η ενδοσκοπική εικόνα δεν μπορεί να καθορίσει τον ιστολογικό τύπο και επομένως σε κάθε πολύποδα θα πρέπει να λαμβάνονται βιοψίες ή να γίνεται πολυποδεκτομή.
Οι πολύποδες θα πρέπει να αφαιρούνται ενδοσκοπικά όπου αυτό είναι εφικτό και κλινικά αναγκαίο. Εάν η ενδοσκοπική πολυποδεκτομή δεν είναι εφικτή, τότε θα πρέπει να λαμβάνονται πολλές και αντιπροσωπευτικές βιοψίες και σε ανεύρεση αδενωματωδών δυσπλαστικών αλλοιώσεων θα πρέπει να συστήνεται χειρουργική επέμβαση. Εάν οι πολλές και αντιπροσωπευτικές βιοψίες δεν εμφανίζουν δυσπλαστικές αλλοιώσεις τότε περαιτέρω επεμβατική διερεύνηση δεν είναι αναγκαία. Εάν υπάρχει η αίσθηση ότι η λήψη βιοψιών δεν είναι επαρκής για τον αποκλεισμό της παρουσίας δυσπλασίας, τότε συστήνεται ενδοσκοπική πολυποδεκτομή ή σε αδυναμία εκτέλεσής της χειρουργική εκτομή.
Όταν ανευρίσκονται πολλοί γαστρικοί πολύποδες τότε στους μεγαλύτερους θα πρέπει να γίνεται βιοψία ή πολυποδεκτομή. Από τους μικρότερους θα πρέπει να λαμβάνονται πολλές και αντιπροσωπευτικές βιοψίες. Η περαιτέρω αντιμετώπιση θα εξαρτηθεί από τα ιστολογικά ευρήματα.
Ενδοσκόπηση θα πρέπει να γίνεται ένα χρόνο μετά τη πολυποδεκτομή αδενωματώδους πολύποδα για την εκτίμηση της θέσης της πολυποδεκτομής, για την ανεύρεση νέων ή διαφυγόντων πολυπόδων και για την εμφάνιση πρώιμου γαστρικού καρκίνου.
Εάν τα αποτελέσματα της διερεύνησης είναι αρνητικά τότε οι ενδοσκοπήσεις θα πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε 3-5 χρόνια. Σε περιπτώσεις πολυποδεκτομών με υψηλού βαθμού επιθηλιακή δυσπλασία ή πρώιμου γαστρικού καρκινώματος η παρακολούθηση εξατομικεύεται.
Σε περιπτώσεις μη δυσπλασικών γαστρικών πολυπόδων μετά από πολυποδεκτομή ή πολλών και αντιπροσωπευτικών βιοψιών, δεν απαιτείται ενδοσκοπική παρακολούθηση.
Θα πρέπει να διερευνάται επίσης η ύπαρξη εντερικής μεταπλασίας ή δυσπλασίας στον περιβάλλοντα βλεννογόνο και να σχεδιάζεται με τα δεδομένα αυτά η στρατηγική της παρακολούθησης. Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει δυσπλασία, η ενδοσκοπική παρακολούθηση θα πρέπει να γίνεται κάθε 2-3 χρόνια.
Πηγή: http://www.ivf-embryo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου